ใครเคยห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ให้แอบชอบเพื่อนสนิทบ้าง?

คือเรากับเพื่อนคนหนึ่งเริ่มรู้จักกันเพราะทำกิจกรรมในมหาลัย แล้วเค้าก็เข้ามาทักมาทำความรู้จักแล้วก็เริ่มเข้ามากวนเพราะเราเป็นคนเฟรนลี่จะว่าคุยด้วยได้ทุกคนก็ได้จากนั้นก็เริ่มโทรมากวนทีแรกก็คิดในใจว่าไอ้นี่มันบ้าปะวะไม่มีงานทำหรือไงแต่ช่วงนั้นเราและเขาก็มีแฟนอยู่แล้ว เค้าเริ่มโทรมากวนเข้าทุกวันวันละสามเวลาจะทำอะไรก็โทรรายงานตลอดบางทีคุยกันก็คุยเรื่องแฟนบ้างเราก็เล่าให้ฟังนะเพราะเราเชื่อใจช่วงนั้นเรากับแฟนทะเลาะกันบ่อยมากเพราะเค้าไม่สนใจแต่กลับรู้สึกดีที่มีเพื่อนคนนี้คอยเทคแคร์ จนไปๆมาๆก็เริ่มสนิทกันแล้วขออนุญาติใช้คำว่ามันเพราะพูดกู  จนมันก็ชวนไปเที่ยวชวนไปนู่นนี่ทำบุญมารับถึงหอคอยดูแลโทรหาตลอด มีวันหนึ่งเราบอกเลิกแฟนแล้วไม่ยอมรับสายใครเลยมันก็โทรหาแต่เราก็ไม่ยอมรับแล้วจากนั้นมันก็ทักแชทมาตอนนั้นยอมรับว่าหวั่นไหวมากๆจากที่คิดว่าตัวเองเก่งแต่ความจริงมันไม่ใช่เลยมันเป็นที่ระบายให้เรา จากนั้นก็พาเราไปเที่ยวพูดปลอบใจจนบางทีก็รู้สึกว่ามันมากไปกลัวใจตัวเองที่จะชอบคนที่มีแฟนแล้วเลยบอกมันไม่ต้องมายุ่งอีกแล้วมันก็โทรหากระหน่ำเลย ทำไมเป็นอะไรไอ้เราก็จะพูดไปได้ยังไงว่ากูกลัวกูชอบ มันไม่ใช่เพราะมีแฟนแล้วเลยบอกมันไปว่าทำให้กูมากไปมากจนเกินเพื่อนกัน มันก็บอกเข้าใจนะแต่หลังจากนั้นก็โทรมาเหมือนเดิมแต่ผ่านไปด้วยกิจกรรมด้วยอะไรหลายอย่างมันเริ่มหายไปแล้วได้ยินข่าวว่ามันไปชอบรุ่นน้อง เพื่อนเราก็มาบอกต่อหน้าเพื่อนเราก็บอกเป็นเพื่อนกันนะพยายามทำตัวให้เข้มแข็งแต่สุดท้ายความรู้สึกเหมือบ วูบ อ่ะตัวเบายังไงไม่รู้  ชอบหรือเราแค่ไม่อยากให้เค้าไปแคร์คนอื่นกันแน่ไม่รู้จริงๆ รู้แค่ว่าเจอหน้าแล้วต้องหลบหน้าไม่รู้จะทำยังไงให้มันปกติ T T